Το παρόν Κείμενο Πολιτικής αξιολογεί κριτικά τα σχήματα μειωμένου χρόνου εργασίας που προωθήθηκαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19 στην απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Υποστηρίζει ότι, πέραν της αμφίβολης αντι-κυκλικής τους επίδρασης, η συγκεκριμένη παρέμβαση στερείται και αναπτυξιακής φιλοσοφίας. Στο πλαίσιο αυτό, το παρόν κείμενο καταθέτει την πρόταση για την ανάγκη σύστασης ενός ενιαίου μηχανισμού εγγυημένης απασχόλησης στο θεσμικό οικοδόμημα της ΕΕ. Η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου μηχανισμού δεν απαντά μόνο πιο αποτελεσματικά στην τρέχουσα κρίση απασχόλησης που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Συνθέτει κυρίως έναν πολύτιμο αναπτυξιακό μηχανισμό, που θα μπορούσε να βοηθήσει καταλυτικά στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου της ΕΕ για τον βιώσιμο οικο-τεχνολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας της με υψηλά επίπεδα μακρο-χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, κοινωνικής συνοχής, ευημερίας και ανθεκτικότητας.