Στο πλαίσιο της μελέτης επιχειρείται η διερεύνηση των σχέσεων που διαμορφώνονται ανάμεσα στις τεχνολογικές εξελίξεις και στο ανθρώπινο δυναμικό την περίοδο 2010-2020 στην Ελλάδα. Με δεδομένες τις ταχύτατες αλλαγές στο πεδίο της τεχνολογίας και τις νέες μορφές οργάνωσης των οικονομικών δραστηριοτήτων και της παραγωγής, οι επιδράσεις τους  αφορούν τόσο την ποσότητα του ανθρώπινου δυναμικού που χρησιμοποιεί το παραγωγικό σύστημα της χώρας όσο  και τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Υπό αυτές τις συνθήκες επιχειρείται αρχικά η παρακολούθηση και η καταγραφή των εξελίξεων του ανθρώπινου δυναμικού, όπως αυτό κατανέμεται ανάμεσα στον οικονομικά ενεργό και τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, στους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας και στα επαγγέλματα, και στη συνέχεια επιχειρείται η ανίχνευση των επιδράσεων της τεχνολογίας σε αυτό. Ειδικότερα, επιχειρείται να προσδιοριστεί ο βαθμός αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, οι μορφές μερικής αξιοποίησης αλλά και απαξίωσής του και η σύνδεσή τους με τις τεχνολογικές εξελίξεις. Η ανίχνευση των επιδράσεων της τεχνολογίας επιχειρείται μέσα από τη χρήση τριών διαφορετικών μεθόδων που αφορούν: Πρώτον, τη διάκριση των κλάδων ως προς την τεχνολογική τους εξειδίκευση και την ένταση γνώσης τους, καθώς και την παρακολούθηση των εξελίξεων στις κατηγορίες που προκύπτουν από αυτή (υψηλή, μέση και χαμηλή τεχνολογική εξειδίκευση και ένταση γνώσης).  Δεύτερον τη χρήση μιας μεθόδου απόκλισης-συμμετοχής (shift-share analysis), που επιτρέπει την ανάδειξη της  επίδρασης της τεχνολογίας στη μεταβολή της απασχόλησης στα επαγγέλματα. Τρίτον, τη χρήση των ψηφιακών δεξιοτήτων και στη συσχέτισή τους με τις μεταβολές της απασχόλησης στα επαγγέλματα. Τα συνδυασμένα αποτελέσματα των μεθόδων αυτών οδηγούν σε βασικές διαπιστώσεις και συμπεράσματα ενισχύοντας περαιτέρω την αξιοπιστία τους.