Η παρούσα επιστημονική έκθεση αναλύει την οργάνωση, παροχή και χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα. Επιχειρεί την αποτίμηση των μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων στο ΕΣΥ οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, αξιολογεί την επίδοσή του και διερευνά τις επιπτώσεις από τη θεσμική αναδιοργάνωση που επιχειρείται σε αυτό, στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής αναπροσαρμογής που εφαρμόζεται στη χώρα από τα μέσα του 2010. Κύρια διαπίστωση αποτελεί το γεγονός ότι μεταρρύθμιση που αυτή τη στιγμή λαμβάνει χώρα στο ελληνικό σύστημα υγείας έχει επικεντρωθεί κυρίως στη λειτουργική, οικονομική και διαχειριστική του διάσταση. Αυτό είναι θεμιτό καθώς επιχειρεί να αντιμετωπίσει σοβαρά μακροχρόνια προβλήματα. Ωστόσο, από την οπτική αυτή φαίνεται να απουσιάζει η πλευρά του πολίτη-ασθενή. Έχει δοθεί υπερβολική έμφαση στην αποδοτικότητα και εν μέρει και στην αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας, με πρωταρχικό στόχο τον έλεγχο και την περικοπή των δαπανών υγείας, ενώ έχει παντελώς παραμεληθεί η διάσταση της ισοτιμίας.